freestyle

δεν εχω προβλημα με την καταγωγη η την κοινωνικη θεση, εχω προβλημα με την κακη συμπεριφορα και την κακογουστια, πολυ απλα αμα καποιος εχει ενα επιπεδο, αγαπαει το ωραιο και δεν ειναι κολημμενος απ΄οπου και να ναι ειναι super...

μπορεις να παρεις ομως την κακογουστια και να την κανεις style οπως εκανε ο κουστουριτσα με τους τσιγγανους, η οι μαυροι με την ραπ, αλλα και αυτοι βασιζονται στην αρμονια ενω η αισθητικη τους εχει ενα βαθυτερο νοημα.

Στην τελικη ποιοι ειναι αυτοι που καθοριζουν το style? μαλλον ολοι βασιζονται στην αρμονια των χρωματων,στην μη υπερδιακριση η υποδιακριση της προσωπικοτητας που ντυνεται, στην καλη ποιοτητα και στην ανεση, στο αγγιγμα της διαχρονικοτητας με μια δοση μοντερνου Που σταδιακα την αλλαζει (την διαχρονικοτητα),

βεβαια παιζουν ρολο και τα προτυπα που προβαλλονται απο τα media , τα οποια στην ελλαδα ειναι κυριως τραγουδιστες οι οποιοι αναγκαστικα πρεπει να ειναι ντυμενοι σαν μπομπονιερες λογω της δουλειας τους.
Υπαρχουν επισης τα τοπικα προτυπα δηλαδη αναλογα με τις περιοχες πχ κηφισια παχυς κοτσος με burberrys η emo η indy και καλη καρδια
,μπουρναζι με αντι φλωρε στυλ και γυναικειο ψιλο ειμαι ετοιμη για τσιφτετελη
Υπαρχουν στα πανεπιστημια τα κομματικα προτυπα πχ ΔΑΠ σημαια burberrys η polo μπλουζακι, Αριστεροι με στυλ οχι μαρκα!!, οχι στη Μοδα ,οχι Κουστουμι....

γιατι τα προτυπα επισης καθοριζονται απο τα μαγαζια που παει καποιος να διασκεδασει , η ο επαγγελματικος χωρος.

Παντως γενικα μιμειται ο ενας τον αλλον λογω της ανασφαλειας που μπορει να φερει η υπερδιακριση

μαλλον εξαντλησα τους λογους και το γνωριζω απο προσωπικη εμπειρια αφου το στυλ ειναι κυριως συναισθηματικη φαση και ο μονος τροπος που μπορεις να προσεγγισεις τετοια θεματα ειναι μεσω της υποκειμενικης παρατηρησης,εκτος εαν εχεις τον απαραιτητο εξοπλισμο δηλαδη ορους αληθειας και καλωδια και τετοια.

τελος εχω να καταγγειλω αυτους που λενε μην κοιτας πισω γιατι ειμαι σιγουρος οτι το κειμενο εινα τιγκα στα ορθογραφικα λαθη , αλλα δεν θα κοιταξω πισω γιατι ΕΜΕΙΣ ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ! το πιασες το υπονοουμενο

Η φωτια της μορφης σου καιει τα σωθικα μου,και αναζητωντας το προσωπο σου δεν καταληγω πουθενα παραμονο στα χιονια ενος καναλιου εισαι κρυμμενη
μην γνωριζοντας οτι σε ειδα αναγνωρισα το προτυπο μου, η υπερλαμπρη διακριτικη κομψοτητα και τα σαρκωδη χειλη σου θα ειναι στη θυμιση μαρτυριο και μετανοια

λιγη η οπτικη επαφη ομως για εμενα αρκετη....
μια γεματη στιγμη στην ζωη μου ειναι το δωρακι σου