Η φωτια της μορφης σου καιει τα σωθικα μου,και αναζητωντας το προσωπο σου δεν καταληγω πουθενα παραμονο στα χιονια ενος καναλιου εισαι κρυμμενη
μην γνωριζοντας οτι σε ειδα αναγνωρισα το προτυπο μου, η υπερλαμπρη διακριτικη κομψοτητα και τα σαρκωδη χειλη σου θα ειναι στη θυμιση μαρτυριο και μετανοια

λιγη η οπτικη επαφη ομως για εμενα αρκετη....
μια γεματη στιγμη στην ζωη μου ειναι το δωρακι σου